the mule

Ήρθε η ώρα να σας γράψω για  ένα θαύμα της τεχνολογίας. Αυτό το θαύμα ονομάζεται ibm thinkpad G40. Και εξηγούμαι, το συγκεκριμένο laptop ήρθε στα χέρια μου σαν δώρο του πρώην εργοδότη και παντοτινού φίλου Ηλία. Έχει φάει το ξύλο της αρκούδας, το έχω ανοίξει άπειρες φορές, του λείπουν άπειρες βίδες, δεν λειτουργεί το vga out, δεν παίζει το ηχείο του. Πράγματα περιττά και άοσμα για τον κόσμο της πληροφορικής. Με κάθε reboot έβγαζε fan error και δεν εκκινούσε αν δεν άνοιγες το keyboard να δώσεις μια στο φουρφούρι να πάρει στροφές. Λεπτομέρειες ρε παιδί μου.

Το μουλάρι λοιπόν, έχει intel wifi κάρτα μέσω ενός hack για να παίζει intel hardware από το αποθανόν sony vaio του αδερφού. Έχει ένα καρα-hacked ubuntu και ξεπατώνει.

ο λόγος του post είναι ότι γύρισα απο διακοπές και έβγαζε το εμπρηστικό μήνυμα του hard drive not found. Τι έκανε λέει…. Δεν κατάλαβε καλά. Μετά από λίγα χτυπήματα και πολλές σκέψεις αντικατάστασης πήρε μπροστά και δουλεύει χάρμα. Δουλεύει σαν emule downloader αλλά από σήμερα και σαν torrent client, με το transmission να δουλεύει τέντα.

Το όλο νόημα του θέματος μου διαφεύγει αλλά πιστεύω ότι πέφτει μέσα στο ότι μπορείς να κάνεις την δουλειά σου με το χειρότερο hardware και το καλύτερο λειτουργικό αν έχεις όρεξη και μεράκι.

p_IBM ThinkPad G40

Το όρνεο στο Βόρνεο… και στην Μαλαισία, και στην Ταϊλάνδη

Παραθέτω αυτούσιο το κείμενο του Παύλου-Indiana Jones που μου έστειλε μαζί με τις φωτό.

Λοιπόν το ταξίδι περιελάμβανε Μαλαισία και Ταϊλάνδη. Στη Μαλαισία μείναμε στην Κουάλα Λουμπούρ. Από εκεί το πρώτο ΣΚ πήγαμε στην όμορφη Μπανκογκ-Ταϊλάνδη. Γυρίσαμε την πόλη και τους ναούς. Επιστροφή στην Κουάλα Λουμπούρ για ξεκούραση (κουράστηκα ΣΕ λεωωω). Το 2ο ΣΚ πήγαμε στο Βόρνεο. Η πτήση ήταν Κουάλα Λουμπούρ -> Μίρι (ενα θέρετρο του ΒορνεΟΥ) και Μίρι -> Μούλου.
Τέτοιο
αεροδρόμιο δεν έχεις ξαναδεί. Στον πύργο έλεγχου είχε απλωμένα ρούχα
Ναι ναι… έξω απ το τζάμι του πύργου ελέγχου…
Στο Μούλου λοιπόν μείναμε 4 βράδια (σε διαφορετικά καταλύματα). Κάναμε 2 πορείες γύρω στα 10χλμ έκαστη με πλήρη φόρτο καθώς και βαρκάδες στο ποτάμι για να δούμε όλα τα του rainforest του Μούλου.
Αφού τα είδαμε οοοοοοοολα και μας βγήκε η γλώσσα έξω… φτάσαμε ξανά στον πολιτισμό – στην Κουάλα Τερικαν (μιλήσαμε στο τηλ ξανά με φίλους και συγγενείς) .
Από
εκεί αεροπλάνο για Μίρι όπου και οι φωτογραφία με τον ήλιο που δύει.
Σου στέλνω και τον χάρτη της πορείας μας στο Βόρνεο… Τί … μόνο ο Ζάχος θα έχει χάρτη ;;;;!!!!!!!


Dracula….

Καταλαβαίνω την ανάγκη αυτές τις μέρες για να την κάνει κανείς για μέρη μακρινά για μέρη ονειρεμένα.  Αλλά στην Τρανσυλβανία ρε φίλε…

Έτσι που λές ο φίλος μου ο Χρήστος με την βοήθεια της έμπειρου πλοηγού Νάνσυς όργωσαν την ανατολική Ευρώπη. Οι φωτός είναι άκρως κατατοπιστικές και λαχταριστές. Έτσι είναι, άμα έχεις ρυθμιζόμενη ανάρτηση πας και στα κατσάβραχα.